บทที่ 1436

หลั่วหวั่นซิงพยายามปลอบใจตัวเองแบบนี้ แต่น้ำตากลับไม่เชื่อฟังไหลลงมาจากมุมตาของเธอ

เมื่อนึกถึงเป่ยซวี่ที่มองเธอด้วยสายตาเย็นชา ราวกับกำลังมองสิ่งสกปรกอะไรบางอย่าง หัวใจของเธอก็เจ็บปวดไม่หยุด

เธอไม่เคยหวังว่าจะมีอะไรกับเป่ยซวี่ได้ แค่เป็นเพื่อนที่ดี ยืนอยู่ในระยะห่างนี้มองเขาก็พอแล้ว

แต่ไม่คิดว่าก...